Այդ զարմանալի արտիստը ծնվել է 1874 թ. Բուդապեշտում։ Նա ռաբիՄայեր Մամուել Վայսի յոթերորդ զավա–կն էր։ Նրա իսկական անունը էրիխՎայս է։

Նրա ծննդից երկու տարի անց ընտանիքը արտագաղթեց Ամերիկա,որսեղ էլ նա իր համար հորինեց Հուդինի կեղծանունը։ Հուդինիին անհնար էր կապկպել։ Նա բացում էր ցանկացած ձեռնա–շղթաներն ու ոտնաշղթաները,նույնիսկ եթե դրանք ոստիկանների հատուկ պատվերով էին պատրաստած, կարողանում էր ազատվելզսպաշապկից, եթե նույնիսկ ոտքերից կախված էր լինում՝ օդի մեջ։

1900 թ. ապրիլի 11-ին օրենքի պահապանները գրավոր ընդունե­ցին իրենցվերջնական պարտությունը։ Կանզաս Սիթիում՝ մերկ Հուդինին ոչ միայնձեռքերն ազատեց հինգ զույգ ձեռնաշղթանե-րից, այլև ութ րոպեում դուրսեկավ բանտախցից, որի դռան փականքն ստեղծո­ղը արտոնագիր էրստացել։

Արտիստի հաջողությունները այլևս մրրիկի էին նման։ Անգլիայում նամարտահրավեր նետեց հռչակավոր Սքոթլանդ-յարդին։ Նրան մանրազնինխուզարկեցին, շղթայեցին և նետեցին Բրիքսթոնյան բանտի խցերից մեկը։Մի ժամից հետո նա առա-նց ձեռնաշղթաների հայտնվեց բանտի դարպասիմոտ։Հոլանդիայում մերկ և շղթայակապ նրան դրեցին զամբյուղի մեջ, փակզամբյու-ղը դրեցին ավելի մեծ զամբյուղի մեջ։ Եվ այդպես՝ 13 ավելի- ուավելի մեծ, փակ զամբյուղների մեջ։ Հինգ րոպեից զամբյուղ­ները ծածկողվարագույրի ետևից հայտնվեց Հուդինին։Բայց ամենա­զարմանալին այնէր, որ զամբյուղները անվնաս էին ու փակ։ Ձեռնա­շղթաները առաջին,ամենափոքր զամբյուղի մեջ էին։

Գերմանիայում տասը րոպեում Հուդինին դուրս եկավ Բեռլինի Մոաբիտբանտից։ Մինչ թերթերի լուսանկարիչներն ու հետաքրքրա­սերները նրանսպասում էին կենտրոնական մուտքի մոտ, նա սեղմեց փողոցի անկյունումհերթապահող ոստիկանի ձեռքը և հեռացավ։

Ռուսաստանում Հուդինին դուրս եկավ Բուտիրկայից և կալանա­վորներտեղափոխող փակ վագոնից։

Ամերիկայում նա դուրս պրծավ մահապարտների խցից։ Գրող էդգարԴոքթորոլուն իր «Ռեթհայմ» վեպում Հուդինիի մասին գրում է. «Նափախչում էր բանտի նկուղից, ամուր մեխված տակառից, հաստփոստային պարկից, դաշնամուրի ցինկե փակ պատյանից, հսկայա­կանգալվանական կաթսայից, ֆուտբոլի գնդակի, գրասեղանի ու երշիկի կեղևիմիջից։ Նրա բոլոր փախու-ստները խորհրդավոր էին, որովհետև նա երբեքչէր կոտրում այն ամենը, ինչ իրեն կաշկա գալվանական կաթսա-յից, ֆուտբոլի գնդակի, գրասեղանի ու երշիկի կեղևիմիջից։ Նրա բոլոր փախուստները խորհրդավոր էին, որովհե-տև նա երբեքչէր կոտրում այն ամենը, ինչ իրեն կաշկա-նդում էր և նույնիսկ բաց չէրթողնում դրանք»